Μπάσκετ: η απόλυτη άσκηση

Μιας και το site μας ασχολείται αποκλειστικά με το αγαπημένο άθλημα, το μπάσκετ, θα ήταν δόκιμο και σημαντικό να αναφερθούμε στο τι παρέχει το μπάσκετ ως άσκηση στους αθλητές.

Οι μπασκετμπολίστες είναι από τους πιο γυμνασμένους αθλητές συνολικά και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Δε θα αναφερθούμε στην ατομική γυμναστική που ακολουθεί ο κάθε αθλητής (π.χ. βάρη, τρέξιμο κλπ.) για να μπορεί να αντεπεξέρχεται όταν έρχεται η ώρα των αγώνων (σε όποιο επίπεδο και αν αναφερόμαστε) αλλά στην εκγύμναση που παρέχει το μπάσκετ αυτό καθεαυτό.

Το μπάσκετ είναι μια αερόβια άσκηση που γυμνάζει κάθε ομάδα μυών.

Περιλαμβάνει τρέξιμο, το οποίο παρέχει γυμναστική στους μυς των ποδιών, ο χειρισμός της μπάλας και οι αμυντικές προσπάθειες απαιτούν κινήσεις από τους μυς των χεριών, ενώ οδηγεί σε ενδυνάμωση και των κοιλιακών και ραχιαίων μυών αφού πρόκειται για ένα άθλημα επαφής και αυτοί είναι οι μύες στους οποίους ασκείται σωματική πίεση σε μια προσωπική «μονομαχία».

Όμως δεν είναι μόνο σε επίπεδο μυών τα οφέλη από την ενασχόληση με το μπάσκετ.

Κατά τη διάρκεια ενός έντονου προγράμματος άσκησης, το σώμα πρέπει να διενεργήσει ταχείες και ολοκληρωμένες κυτταρικές και οργανο-συστηματικές προσαρμογές, ώστε να ικανοποιήσει τις μεταβολικές, θερμικές και ηλεκτρολυτικές απαιτήσεις του.

Επίσης, σημαντικές είναι και οι πιο βραδείες προσαρμογές στη σωματική άσκηση, οι οποίες εμφανίζονται κατά τη διάρκεια εβδομάδων και μηνών μετά από επαναλαμβανόμενα προγράμματα σωματικής δραστηριότητας.

Η μακροχρόνια ενασχόληση με το μπάσκετ παρέχει και τους δύο τύπους προσαρμογής του σώματος, βοηθώντας τελικά στο να αναπτυχθούν αντίσταση στην κόπωση, μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου και καλύτερη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.

Περνώντας στη γυμναστική που προσφέρει ένας τυπικός αγώνας, εάν απομονώσουμε και κατατάξουμε τις προσπάθειες που πραγματοποιεί ένας μπασκετμπολίστας στη διάρκειά του, θα πρέπει να παρομοιάσουμε το μπάσκετ μόνο με ένα άθλημα, το κατεξοχήν που θεωρείται ότι παρέχει την καλύτερη εκγύμναση: το δέκαθλο.

Μπάσκετ: η απόλυτη άσκηση

Για να μιλήσουμε και με αριθμούς: ένας αθλητής που παίζει, ας πούμε, 20 λεπτά σε έναν αγώνα, στη διάρκεια αυτής της συμμετοχής του θα τρέξει περίπου 2 χιλιόμετρα, τα οποία, όμως, δεν μπορούν καν να παρομοιαστούν με έναν δρόμο ταχύτητας, αφού περίπου τα μισά (κάπου 1 χιλιόμετρο ή και περισσότερο) ο αθλητής θα το διανύσει στη μέγιστη ατομική ταχύτητά του!

Επιπλέον, δεν είναι ένα συνεχόμενο τρέξιμο προσαρμογής, αλλά μικρά σπριντ σε περιορισμένο χώρο και σε αποστάσεις που σπάνια ξεπερνούν τα 6 μέτρα τη φορά.

Τα παραπάνω μεταφράζονται σε κάπου 150 εκκινήσεις (τις περισσότερες φορές βίαιες) και, σαφώς, ισάριθμες αυτόματες ακινητοποιήσεις.

Επιπροσθέτως, στον ίδιο, υποθετικό, χρόνο συμμετοχής των 20 λεπτών, ο μπασκετμπολίστας θα επιχειρήσει γύρω στα 30-40 άλματα στις προσπάθειες του για σουτ (εν στάσει ή εν κινήσει), για ριμπάουντ ή τάπα ή ακόμη και για κλέψιμο, αφού μιας τέτοιας προσπάθειας προηγείται συνήθως ένα εκρηκτικό πάτημα.

Και για να αναφέρουμε κάτι πολύ σημαντικό, ο μισός χρόνος συμμετοχής ενός παίκτη είναι στην άμυνα, στα 2/3 περίπου του οποίου μιλάμε για ατομικά μαρκαρίσματα τα οποία συνεπάγονται τη γνωστή αμυντική θέση του ημικαθίσματος με τα λυγισμένα γόνατα που είναι αρκετά επίπονη.

Το μπάσκετ, λοιπόν, εκτός από το ότι είναι ένα όμορφο και ενδιαφέρον άθλημα παρέχει και μία ολοκληρωμένη και άρτια γυμναστική. Το πλήρες πακέτο με δυο λόγια!